can u imagine that?...of course no..

-Nicky! Co ty tu robisz? –ułyszałam zadowolony i troszke zdziwiony głos Willa…

-pracuję

-czemu nam nic nie powiedziałaś?-dopytywał się zaskoczony równie co Will,Izzy

-jakoś nie było okazji.. i wyleciało mi z głowy…nie ważne. Mam dużo pracy.

-jest Rodger?-Rodger…mój szef i szef całej tej budy. Zapomniałam że chłopcy mieli obiecany koncert w LMP.

-jest. Zaraz go zawołam.RODGER!!

-jestem chwilowo zajęty!! Zaraz tam przyjde!!

-no…musicie moment poczekać.

-jasne- chłopcy usiedli na wysokich krzesłach przy barze. Czekaliśmy na szefa z jakieś pół godziny a mi czas dłużył się niemiłosiernie więc zaczełam polerować szklanki

-napijecie się czegoś?

-martini z colą-bąknął Izzy

-Jacka Daniels’a jeśli łaska-nalałam im po drinku

-proszę bardzo. To o której macie ten koncert?

-właśnie to przyszliśmy ustalić z Rodgerem. Nie specjalnie nas doiformował.

-ahm…-oparłam się o lade.-kurcze ale tu kurewsko nudno

-no..w chuj…nic tu się nie dzieje-napomknął Izzy

-o! szafa grająca!- proszę. A nie mówilam że Will zachowuje się jak małe dziecko? Wrzucał dwudziestopięcio centówki i co chwila wybierał nową melodie,świetnie się przy tym bawiąc

-czemu się tak uśmiechasz?-wytrącił mnie z zamyślaenia Izzy.

-czemu co? A..tak..przepraszam.zamyśliłam się. Czy kolacja u twojej mamy jest nadal aktualna?

-no ba! Will też wpadnie.. o ile nie wciągnie go ta gra hazardowa.NAŁOGOWE SŁUCHANIE MUZYKI. MA SAK RA

-oj daj mu spokój..nie się bawi póki jeszcze może..

Po mojej pracy ustaliliśmy termin i date koncertu z Rodgerem. Poszliśmy całą trójcą do  Stradlinów. Czasami zazdrościłam Izzyemu jego rodziców. Kochali się. Nie bili. Byli ze sobą. Jak jedna wielka cudowna i wspaniała rodzina. Usiedliśmy do stołu przy przepysznym burito i zrobiliśmy burzę mózgów dotyczącą naszego wyjazdu do Hollywood. Troche się posprzeczaliśmy.potem pogodziliśmy. My tak mamy. To u nas normalne a wręcz naturalne. Czasami Will mnie mocno wkurzał..swoimi argumentami w związku z wyjazdem.